به دنبال تومی گردم نمی یابم نشانت را 

بگوبایدکجاجویم مدارکهکشانت را

تمام جاده رارفتم غباری ازسواری نیست

بیابان تابیابان جسته ام ردنشانت را

نگاهم مثل طفلان زیرباران خیره شدبرابر

ببینیدتامگردرآسمان رنگین کمانت را

کهن شدانتظارامابه شوقی تازه بال افشان

تمام جسم وجان لب شدکه بوسدآستانت را

کرامت گرکنی این قطره ناچیزراشاید

که چون ابری بِگردم کوچه ای آسمانت را

اَلاای آخرین طوفان بپیچ ازشرق آدینه که دریابوسه بنشاندلب آتش نشانت را

به لحظه لحظۀ این روزهای یلدایی

دلم گواهی آن می دهدکه می آیی!

                 بیاآقاچقدرانتظار؟بیاتااین جمعه روزآخرانتظارت باشد!

                           السلام علیک یااباصالح المهدی

همیشه منتظرت هستم !

بی آنکه در رکودنشستن باشم .همیشه منتظرت هستم ؛

چونان که من درحرکت هستم همیشه درمقابله،تومثل ماه

ستاره ،خورشیدهمیشه هستی ومی درخشی ومیرسی

ازکعبه وکوفه همین تهران است،که باراوّل می آیی وذوالفقار

رابازمی کنی وظلم رامی بندی ؛

همیشه منتظرت هستم!

ای عدل وعده داده شده این کوچه هااین خیابان این تاریخ

خطی ازانتظارتوراداردوخسته است توآگاهی تومی دانی.

ظهورکن که منتظرت هستم!

ظهورکن که منتظرت هستم!

دیگربس است عزیززهرا ازسفربیا !

بغض تمام پنجره ها درغمت شکست.

چشمها به حرمت غم توتا سحرگریست!

درساحل عبورتا صبحدم نشسته ایم در

کوچه های حادثه تنهاشدیم بس است دیگر

بیابیابیااااااااااااااااااااااااااااااااااااه

شاه خیال خوب من!

ای تراوش شبنم ز برگ یاس!

ندیدمت این غصه کم نسیت آقا!

دوستت دارم دست خودم نیست آقا!

بخشندگان برمحمد وآل محمد درودفرست وآن

عالم جلیل القدرمرحوم نوری طبرسی درکتاب (دارالسلام)ازحضرت امام رضاعلیه السلام ازپدران

بزرگوارش ازاباعبدالله الحسین (ع)نقل کرده است که فرمودند:

روزی نزدامیرالمومنین(ع)نشسته بودم که عربی واردشدوعرض کرد:یاامیرالمومنین!من مردعیالمندوفقیری هستم ومالی

که زندگی مراکفایت کندندارم.

حضرت فرمود:ای برادرعرب چرااستغفارنمی کنی تاحالت نیکوشود؟

عرض کردم:زیاداستغفارمی کنم اما تغییریدروضعم پیدانشده.

حضرت (ع)فرمود:ای برادرعرب!

خدای متعال می فرماید:(استغفروا

ربکم انه کان غفارا یرسل السماء

علیکم مدراراویمدوکم باموال و

بنین ویجعل لکم جنات ویجعل لکم انهارا) به درگاه خدا توبه کنید وآمرزش طلبیدکه اوبسیارآمرزنده

است تارحمت فراوانش را برشما

فرودآوردو شما راباثروت واولاد

مددفرمایدوباغهاونهرهای جاری

به شماعطاکند(یعنی چون به گناه

بودن بضی ازاعمالت آگاه نیستی

استغفارتوناقص است زیراازآنها

استغفارنمی کنی ونتیجه

نمی گیری).سپس فرمود:اینک به تواستغفاری می آموزم که اگر آن رادرهنگام خواب بخوانی خدابه تو وسعت رزق عطافرماید.پس دعارانوشته به اعرابی داده وفرمودند:شب قبل از خوابیدن این استغفاررابخوان وگریه کن واگر اشکت جاری نشد تباکی کن(یعنی باحزن واندوه خودرابه گریه انداز).

امام حسین(ع)فرمود:سال بعد اعرابی به خدمت حضرت آمدوعرض کرد:یاامیرالمومنین!خداوندبه من نعمتهای زیادی عطافرمود شتران وگوسفندانم آنقدرزیادشده اندکه محلی برای نگهداری آنها ندارم.

آنگاه حضرت (ع)فرمود:ای برادرعرب!قسم بهآن خدائی که محمدصلی الله علیه واله رابه نبوت برگزیدبنده ای نیست که بااین دعا به درگاه خدااستغفارکند مگراینکه خدای متعال به برکت آن گناهانش

راآمرزیده حوائجش رابرآورده وبه مال واولادش فراوانی وبرکت عطافرماید.

لازم به ذکراست که نسخه کاملتر این استغفاررامرحوم کفعمی درکتاب شریف{بلدالامین}نقل نموده است که علاوه بردارابودن این متن حاوی قطعات بیشتری ازاستغفاراست که چون کاملتروجامع تربودجهت بهره

مندی بیشترآن رادراینجا آوردیم .

امیدواریم که استغفارکنندگان به این مناجات استغفارمارادرمظان دعا قرارداده تاتوشه راه آخرتمان گردد.

ادامه دارد..

پنجره زیباست اگر

بگذارند

چشم مخصوص تماشاست اگر

بگذارند

من ازاظهارنظرهای دلم فهمیدم

عشق هم صاحب فتواست اگر

بگذارند

غروب عمرشب انتظارنزدیک است

طلوع مشرقی آن سوارنزدیک است

دلم قرارنمی گیرد ازتلاطم عشق

مگوبرای چه؟وقت انتظارنزدیک است

بسم الله الرحمن الرحیم

* استغفار امیرالمومنین(ع)*

{هفتادبند}

مناجات

این استغفاری است که مولا امیرالمومنین(ع)

به جهت دولت ومکنت وآمرزش گناهان

سفارش فرموده اندوحاوی معارف بسیاری

است که از جمله علت بسیاری ازابتلائات وگناهان ناشناخته دران تبیین شده است.

امام صادق علیه السلام فرمودند:هرکس راکه خدا

چهارچیزبه او عنایت فرموده باشدازچهارچیزمحرم نگردد:اول:کسی که خداتوفیق دعابه اوعنایت فرموده ازاجابت محروم

نشود. دوم:هرکس که توفیق استغفاریابدازمغفرت خدامحروم نگردد.سوم:هرکس که خداتوفیق شکربه اوعطاکندازو وفورنعمت محروم نگردد.

وچهارم:آنکس که به اوتوفیق صبرداده شودازاجروپاداش الهی محروم نگردد.شعبی میگویدازامیرالمومنین (ع)شنیدم که فرمود:تعجب می کنم ازکسی که بااومحوکننده هست اماازرحمت خدا مایوس است.عرض کردندمحوکننده چیست؟ فرمود:استغفار{که موجب

محوگناهان می گردد}.

کمیل بن زیادنقل می کند که به امیرالمومنین(ع)عرض کردم یاامیرالمومنین

اینکه بندکان به گناه مبتلامی شوندوازان استغفار

می کنندحدوحدوداستغفارچیست؟حضرت فرمود:

توبه.عرض کردم همین بس؟فرمود:خیر.عرض کردم پس چه کند؟فرمود:چون بنده مبتلابه گناه شدوبا دولبانش استغفارکردبایدبه بدنبالش به حقیقت توبه هم دست یابد{برسد}.عرض کردم حقیقت توبه چیست؟فرمودند:تصدیق قلبی این توبه واینکه درضمیرقلبش تعهدکندکه به گناهی که از ان توبه کرده باز نگردد.گفتم اگردیگراین کارراکرداوازمستغفرین است؟فرمود:خیر.عرض کردم چرا؟فرمودچون هنوزبه اصل استغفارنرسیده

است.عرض کردم اصل استغفارچیست؟فرمودند:

رجوع به توبه از آن گناهی که توبه کردی واین اولین درجه عابدان  است واولین درجه ترک گناه.

بدان که استغفارکلمه ای است که دارای شش معناست:اول: ندامت وپشیمانی برگذشته دوم :عزم برترک دائمی گناه سوم: ادای حقوق مخلوقات وبندگان خدا که میان تووآنهاست پایمال شده چهارم:

ادای حقوق الهی که برتوفرض وواجب بوده پنجم اینکه هرگوگوشتی که ازحرام بربدنت روئیده شده

را آب کنی آنقدرکه پوست به استخوان  برسد تاپس ازآن گوشت تازه ازحلال برویدوششم: اینکه رنج و

سختی اطاعت وبندگی خدارا به نفست بچشانی همان

گونه که لذت شیرینی گناه راچشیده ای.

ابوعمروزبیری ازامام صادق(ع)نقل می کند که

فرمود:خدای رحمت کند بنده ای راکه راضی

نمی شودهم دین وهم کیش اوباشدواین همان است

که درکتاب خداازآن به نجات ازپستی وبصیرت پس

ازکوری امرفرموده تعبیرشده است واین همان استغفاراست که همراه باتوبه واقعی گردد.

خدای متعال درقرآن کریم می فرماید:وآنان که چون مرتکب بدی می گردندیابه خویشتن ستم می کنندبه

یادخدامی افتندوازگناهانشان استغفارمی کنندوچه کسی سزاورترازخداست که آنهارابیامرزدوآنان این

گونه اندکه برانچه مرتکب شده اند دانسته اصرار

نمی ورزند.ودرجای دیگرفرموده :وهرکس مرتکب سوء وبدی وگناهی گرددوبه خویشتن ظلم کندسپس

استغفارنمایدخداراآمرزنده ومهربان می یابد.واین

همان استغفاراست که خدابدان امرفرموده که آن را

به توبه وکنده شدن ازمحرمات خدامشروط نموده

است چه اینکه خوددرکتاب محکمش فرموده است:

هماناکلام نیکووصالح بسوی اوبازمی گردد.

واین آیه دلالت دارد براینکه استغفارراخداقبول نمی کند مگربا

عمل صالح وتوبه حقیقی...سپس حضرت همان شش شرط توبه راکه آقاامیرالمومنین(ع)فرموده بودندگوشزد می فرماید.

محمدبن مسلم ازامام باقرعلیه السلام نقل کرده است که فرمود:

مومن هرگاه ازگناه توبه کند بلافاصله موردآمرزش قرارمی گیردوبایست اعمال نیکویش راپس ازتوبه ومغفرت از

گیردامابخداقسم این امتیاز نیست مگربرای اهل ایمان .

عرض کردم اگردوباره گناه کندودوباره توبه کندچه؟

فرمود:ای محمدبن مسلم:آیافکرمی کنی بنده ی مومن ازگناهانش

پشیمان شودوتوبه کندآنگاه خداتوبه اش رانپذیرد؟عرض کردم

حتی اگربارهااین کاررامرتکب شود؟فرموددند:هرگاه به استغفارو

توبه بازگرددخدااورامی پذیرد چون خدا غفور ورحیم است

توبه رامی پذیردوازسیئات درمی گذردمبادامومنین راازرحمت خدا

مٲیوس کنی.ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » زهرا منتظر ( یکشنبه 85/9/26 :: ساعت 5:32 عصر )

باشد که قدمهایت ببویم ای دوست.

بااشک غبارشان بشویم ای دوست.

یک قصه به طول عمرت دارم گر

یک روز ببینمت بگویم ای دوست.

اقا شفاعت ما راهم بکن

دعاکن منتظرواقعی باشیم