فدایت ای شه خوبان کجائی ندارم جز توپشتیبان کجائی
نمی دانم کجاهستی عزیزم وجودت را شوم قربان کجائی
دگر می میرم از درد جدائی
بیا درد م بکن درمان کجائی
من که مُردم ز غم دوری تو طاقتم تاب شده مهدی جان
کی شود خاتمه مستوری تو تا به کی در غم مهجوری تو
جان فدای قدمت باد بیا
من فدای دل پر شور تو ای یار بیا