در بیشتر ادیان الهی از ظهور منجی در اخرالزمان یاد شده است .

ظهوری که با خود عدل و داد و خیر و خوبی به همراه دارد. ظهوری که باعث نابودی اهل باطل می شود. ظهوری که قانون مقدس الهی را در جهان حاکم می کند.

در کتاب ((اوستا)) و ((زند)) زرتشتیان، ((شاکمونی)) و ((دید)) هندیان، ((دادتک)) و ((پاتیکل)) برهماییان و در کتب مقدس بودائیان، در مزامیر ((زبور)) منسوب به حضرت داوود  و در فصول ((تورات)) منسوب به حضرت موسی و اسفار ((انجیل)) منسوب به حضرت عیسی و... سخن از ظهور منجی بشریت و مصلح کل و بر هم زننده بساط ظلم و ستم و تشکیل دهنده حکومت واحد جهانی مبتنی بر پایه های عدالت نوید داده شده است.

و همچنین در هر آئین نامی را به او اختصاص داده اند.

در آئین زرتشت از او به نام ((سوشیانت)) یا ((سوشیانس))(نجات دهنده بزرگ جهان) ، در میان یهودیان به نام ((ماشیع))(مهدی بزرگ) و در آئین هندی به نام (( آواتارا )) و در آئین بودایی به نام ((بودای پنجم)) و در میان برهماییان به نام ((ویشنو)) و در کتاب شاکمونی از کتب مقدس هندیان به نام ((فرزند سید دو جهان)) و در کتاب مقدس  دادتک برهماییان به نام ((آخرین وصی ممتاطا)) (محمد) و در کتاب پاتیکل به نام ((راهنما))(هادی،مهدی) تعبیر نموده اند.

و اهالی صربستان در انتظار ((مارکوکرالیویچ))، ساکنان جزایر انگلستان در انتظار ((ارتور))، ایرانیان باستان در انتظار ((گرزاسپه))، یونانیان در انتظار ((کالویبرگ))، اقوام اسکاندیناوی در انتظار ((اودین))، اقوام اروپایی مرکزی در انتظار ((بوخص)) و اقوام آمریکای لاتین در انتظار ((کوتزلکوتل)) و چینی ها در انتظار ((کرشنا)) به سر می برند.